กระบอกอัดเสียงเคลือบขี้ผึ้งแบบเอดิสัน ซึ่งในเมืองไทย (สยาม) ใช้บันทึกเพลงไทยเดิม ตั้งแต่ราวปลายรัชกาลที่ 4 ต่อมาเริ่มมีการบันทึกเสียงลง แผ่นครั่ง ในสมัยรัชกาลที่ 5 ส่วนใหญ่เป็นเพลงเรื่องบรรเลงด้วยวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ ที่กำลังได้รับความนิยมในสมัยนั้น [1] ซึ่งมักไม่จบในหน้าเดียว จึงต้องบันทึกต่อกันเป็นชุดๆละหลายแผ่น โดยทั่วไปมีขนาด 10-12 นิ้ว สปีด 78 รอบ/นาที บันทึกและเล่นกลับได้หน้าละไม่เกิน 3-5 นาที เนื่องจากมีลักษณะค่อนข้างหนาและหนัก ตกแตกง่ายอย่างจานกระเบื้อง บางทีจึงเรียกว่า จานเสียง คุณภาพเสียงออกทางแหลมแตกพร่ารวมทั้งเสียงรบกวนจากหัวเข็มโลหะที่ต้องคอยเปลี่ยนบ่อย แผ่นครั่งในเมืองไทย ได้แก่ ปาเต๊ะ, อาร์ซีเอ วิคเตอร์ (ที่เรียกติดปากว่า ตราหมาหน้าเขียว,แดง,เหลือง ฯลฯ), พาร์โลโฟน, โคลัมเบีย, เดคก้า, บรันซวิค, แคปิตอล, ฟิลิปส์, เอ็มจีเอ็ม, เทพดุริยางค์, โอเดียน (ช้างคู่), ศรีกรุง (พระปรางค์วัดอรุณ), กระต่าย, อัศวิน, สุนทราภรณ์, มงกุฏ, เทพนคร, นางกวัก, วัวกระทิง, ค้างคาว, ลิง, หมี, นาคราช, หงษ์ (คู่ ), บางกอก, กามเทพ, เพชรสุพรรณ, กรมศิลปากร แผ่นที่ใช้เฉพาะในสถานี เช่น กรมโฆษณาการ (แผ่นดิบ) หรือจำหน่ายบางโอกาส เช่น เนรมิตภาพยนตร์ ฯลฯ การผลิตจำหน่าย มีทั้งทำแผ่นเองในประเทศ และอีกส่วนหนึ่งส่งมาสเตอร์ไปทำแผ่นที่เมืองนอก โดยเฉพาะที่เมืองดัม ดัม ประเทศอินเดีย (Dum Dum India) ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันทั้งในยุโรปและสหรัฐว่ามีมาตรฐานสูง คุณภาพเนื้อแผ่นดีที่สุด (และผู้ผลิตในเมืองไทยยังคงนิยมสั่งทำแผ่นจากที่นี่จนถึงยุคแผ่นลองเพลย์กับซิงเกิลในช่วงแรก) แต่จานเสียงครั่งที่สั่งทำจากต่างประเทศดังกล่าว บางชุดมาไม่ถึงเมืองไทยเนื่องจากประสบอุบัติเหตุในการขนส่งขณะเดินทางจมน้ำเสียหายหมดhttp://www.รับซื้อของสะสมของโบราณ.com/?p=132&preview_id=132--------------------ช่องทางการติดต่อ โทร : 0804596902Line :@j0804596902--------------------รับซื้อของสะสมรับซื้อของโบราณรับเช่าพระรับซื้อเฟอร์นิเจอร์รับซื้อเครื่องเงินรับซื้อกระเพาะปลารับซื้อเครื่องลายครามรับซื้อเหล้ารับซื้อพระบูชารับซื้อเครื่องกระเบื้องกังไสรับทำเว็บไซต์รับทำเว็บไซต์ ราคาถูก เว็บไซต์ขยายสายงานสยามเว็บไซต์ SIAMWEBSITE--------------------
|